Terwijl ik naar de opening van het voetbalseizoen zit te kijken bedenk ik me dat het afkickprocess weldra zal beginnen. Ik houd niet eens van voetbal. De spelen zijn ten einde, de moderne vijfkamp voor vrouwen is afgelopen en alle heren balsporten hebben hun finales gehad. 19 dagen 12 uur per op gemiddeld vijf schermen tegelijk alles volgen achter de rug. Nu nog een korte eindsprint naar de sluitingsceremonie en mijn Olympische marathon zit er weer op.
Drie weken lang topsport!
Drie weken lang pure topsport met hier en daar een vleugje onzin. Hoewel de oefening met de bal erg plezierig was om naar te kijken is ritmische gymnastiek natuurlijk geen sport, net als het synchroon zwemmen waar men tegenwoordig al voor het zwemmen met een een of andere silly walk het bad betreed waarop het Institue off silly walks ergnstg jaloers zou zijn, indien het werkelijk zou hebben bestaan.
Waar de scheidslijn ligt is natuurlijk erg wazig, want ook deze dames zijn dag en nacht bezig met hun vak, maar waarom zijn sporten als rugby, golf, darten, salsa dansen, korfbal, motorcross, paardracen al dan niet met een karretje, dammen bridgen,schaken geen Olympische sporten? Er zit heel wat meer skill in het bridgen dan een hoepeltje vangen op muziek. En ik kan het weten want voor de Olympische afkick kijk ik op BridgeBaseOnline al weer naar de mindgames Olympiade in afwachting op de Vuelta die aanstaande zaterdag van start gaat
Londen 2012
Terug naar Londen 2012. Qua Nederlanders is een van de opmerkelijkste winnaars van de Spelen natuurlijk Epke Zonderland. Olympisch goud op een turnonderdeel met een score die nog op geen enkele onderdeel ooit zo hoog is geweest. De emotie van Hans van Zetten in het begeleidende commentaar zal er net zo gegroefd blijven zitten als het “Nederland gaat goud winnen Jan”toen Rienk en Florijn in de twee bij het roeien goud wonnen in een grijs verleden. “En hij staat en ik sta ook”. Tot tranen geroerd is dit een turnoefening die ik niet snel zal vergeten.
Natuurlijk is de dubbelslag van Ranomi op de korte zwemnummers ook ongeëvenaard en gouden medailles met elkaar vergelijken is nog lastiger dan appels met peren. Die gouden medaille van Marianne Vos was een hele emotionele, als wielerliefhebber en bewonderaar van de uitzonderlijke exceptie (ja dat is dubbelop, maar zo erg is het) is Marianne nu eenmaal een fenomeen die gisteren natuurlijk ook gewoon goud had gewonnen bij het mountainbiken als ze was opgestapt. Niet te vergeten , maar weinig van gezien, wegens geen uitzending van al het zeilen was de superieure overmacht van Dorian van Rijsselberghe bij het plankzeilen. Zo erg dat bij de volgende Spelen in Rio Dorian moet gaan kitesurfen om zijn titel te kunnen ‘prolongeren’. Tot slot de dameshockey gouden prolongatie, super, maar ik kan niet verliefd zijn op alle hockeydames tegelijk.
Medaille voor Phelps
Mooie opmerkelijke international gouden prestaties , waren ook de Britse dubbelslag op de 5 en 10 kilometer atletiek van Mo Farah, de 18e, 19e, 20e, 21e en 22e medaille van Phelps die zijn Olympisch totaal op 18x goud, 2x zilver en 2x goud heeft gebracht en daarmee de meest gedecoreerde Olympiër ooit is geworden. Dat lukt natuurlijk alleen in sporten waarin je vaker dan eenmaal keer goud kan winnen. Brit Ben Ainsile wordt voor de 5e keer op rij goud bij de Finn klasse zeilen nadat hij zijn carrière was begonnen met een zilveren medaille. Uiteraard moet de ene gouden medaille van Oeganda ook genoemd worden, Stephen Kiprotich won de marathon voor de Keniaanse overmacht. Wat zou een stukje over Olympische gouden hoogtepunten zijn zonder Usain Bolt die voor de tweede keer op rij Goud pakte op de 100m, de 200m en de 4x100m en heeft daarmee werkelijk elke sprinter uit het verleden definitief uit de boeken gelopen als het gaat om wie de grootste beste of whatever is. En hoe kan ik de 1:40.91 op de 800 meter vergeten en die 15 jarige Hongaarse zwemster en al dat Engelse succes op de wielerbaan om nog maar te zwijgen over het magistrale afscheid van Vino
Adelinde Cornelissen, Gerco Schreuder en de Nederlandse springploeg wonnen zilver, net als Marit Bouwmeester, de Hockeyheren en de dames estafetteploeg zwemmen. Deze hadden maar zo allemaal goud kunnen zijn. Cornelissen miste goud omdat het een jurysport betreft, de zwemsters waren vier jaar ongeslagen en de Hockyheren hadden in de poulefase al met gemak van Duitsland gewonnen. Alleen de spingruiterplakken lijken een echte overwinning in plaats van het verlies van goud. Het team was al 2 jaar niet echt in vorm en liet pas recent in Rotterdam weer wat zien. Pieken op het juiste moment, noemen we dat.
De Nederlandse medailles
Bij het brons waren er deze keer meer winnaars dan verliezers. Dat Grol volledige stuk zat na zijn brons is natuurlijk typisch Grol, maar zoals hij zelf al aangaf was hij ook niet in vorm en dan pak je geen goud in een goed veld. Het brons voor Laura Smulder (BMX), Tean Mulder (Keirin), Marleen Veldhuis (50m), Edith Bosch (judo) de dames 8 (roeien) en Westerhof/Berkhout (zeilen) , dressuur maar in het bijzonder Anky van Grunsven waren geweldige bekroning voor jaren lange inspanning of in het geval van Smulders een super aanmoedigingspremie om er over 4 jaar echt te staan.
Ik heb drie weken heerlijk genoten, topsport, topdrama en kan niet wachten tot de winterspelen in Sochi en de volgende zomerspelen in Rio.