Op 3 juli was het zo ver. Er kon eindelijk gestart worden met lopen voor de hartstichting. Tenminste, toen zagen we het nog zo. Van 10 – 12 uur mocht iedereen die zin had, een km lopen.

Omdat men stond te trappelen om wat te doen, zijn al snel de andere cardio-toestellen ingezet, waarvoor dezelfde regels golden. Kilometers maken dus!. Het enthousiasme was groot!! En de kilometers vlogen voorbij. De afspraak was n.l. Dat alleen de wandelkm’s zouden tellen als reserve km’s voor de hele tocht, maar of je nu roeide of fietste, het bracht geld op voor de hartstichting. En ja, ook hartpatiënten deden mee!! In anderhalf uur werden er 24,5 reservekm’s gelopen op de 2 lopende banden, die het daarna voor gezien hielden. De lopers wilden nog wel, maar ja… het materiaal… al met al een leuk start-sponsorbedrag door de inzet van vele actieve sporters

En nu verder met de hartstocht

De kop was er af. De km’s die zaterdag gelopen waren, waren alleen bedoeld voor noodgevallen. Maandag kon iedereen pas echt starten met zijn eigen afstand. Men mocht gewoon in iedere les zoveel lopen als mogelijk was.

Sommigen bedachten een tactiek om zo lang mogelijk de loopband te reserveren, anderen liepen stukjes van 0,5 km. Dat was op dat moment het maximum. Wetende dat ze ondanks alles wel gewoon hun uur sporten moesten volmaken.

De meesten hadden zich ingeschreven voor een afstand van 50 km. Sommigen voor 25 km, en een enkeling die maar heel weinig of langzaam kon lopen (door de beperkingen) kozen voor 2,5 km. Velen hadden een persoonlijk doel gesteld. Bv. Binnen 2 weken klaar!; 5 km per (werk)dag lopen; voor de jaarwisseling klaar; enz… zo werd de finish-streefdatum aangepast aan feestdagen, verjaardagen of andere bijzonderheden.

De opdracht was om het wandelend af te leggen, maar dit is voor sommigen bijgesteld, omdat hardlopen nou net hetgene was wat ze wilden trainen. Nou ja, hierdoor konden ze sneller anderen helpen. Stimulerende plaatjes en teksten verschenen op het afstanden-bord, om zo de medesporters toch een beetje te ondersteunen. En wie klaar was, kreeg het knipperhartje, een “diploma” (met de gelopen afstand en totaaltijd en finish-datum), een schema van de gelopen afstanden per keer en een “roze streep” onder de lijst met gegevens aan de muur. De meeste rijen zijn al gevuld met roze strepen. Ja zelfs juf! Is binnen. Ook zij heeft eindelijk de 50 km op eigen kracht gehaald.

Creativiteit

Bij de start had iedereen een t-shirt van de hartstichting gekregen als stimulans. Maar wat het zou opleveren was niet bekend. De eerste die binnen kwam en het knipperhartje kreeg was trots! En het diploma hangt vast boven het bed. Maar het leverde nog meer op! Vele lopers hebben gemerkt dat hun wandel-conditie wel veel beter is geworden. En dat is natuurlijk een leuke bijkomstigheid. Het valt ook veel meer op, omdat je een jaar je aandacht op dit wandelen hebt gericht. Maar natuurlijk waren er ook slimmerikken die alles deden om “af te snijden” (voor zover dat mogelijk is op de lopende band), of de km’s harder te laten voortglijden onder de voeten door.       Voor de spiegel lopen de kilometers dubbel op

Foto’s tonen aan hoe creatief men probeerde te zijn. Ook gaf het een band onderling. Er wordt hier getraind in kleine groepjes (5 pers.). Er is een groep die het zo heeft uitgekiend dat ze alle 5 tegelijk over de finish gingen. Anderen maakten eerst hun eigen klus af, en liepen daarna voor een ander die er moeite mee had, of die langdurig uitgevallen was door ziekte of ziekenhuisopname.

Barcelona en Denemarken

De geplande 3222,50 km zijn omgezet in een vakantiebestemming. Al snel was bepaald dat dat ongeveer precies op en neer naar barcelona zou zijn. Wandelen naar barcelona met z’n allen!! Heerlijk natuurlijk. Je snapt natuurlijk al dat de heenweg snel ging, maar dat velen bleven hangen in barcelona, of op de terugweg in parijs. Lekker tempo draaien om de kilometers op te voeren.

Ach ja, dat moet kunnen, want uiteindelijk willen we pas op 29 september terug zijn. Voor sommigen was de afstand dus te kort. Uiteindelijk wordt het totaal 5000km. Dus ook nog even naar denemarken geweest, voor de mensen die wat last hadden van de warmte. We zijn er nu bijna! De finish met de high tea is ook wel weer aantrekkelijk! Dus lopen we nog even flink door.

Sponsor

Alle lopers hebben bij de start een sponsorbedrag betaald. Dat is voor de hartstichting. Daarnaast hebben velen zich laten sponsoren door familie, vrienden of collega’s. Er wordt op deze site natuurlijk nog niet verklapt welk bedrag er bij elkaar is gelopen…maar vooral is het belangrijk dat mensen gemerkt hebben hoe goed het is voor hun gezondheid, conditie en plezier in bewegen om mee te doen aan zo’n activiteit!